در دنیای مدرن دیجیتال فعلی، سازمانها برای انجام و پیشبرد اهداف خود به تکنولوژی وابسته اند. با افزایش وابستگی به تکنولوژی، تهدیدات امنیتی نیز افزایش می یابند. امنیت ناقص شبکه می تواند ضررهای مالی و متعاقبا آسیب به شهرت سازمان و شرکت را به دنبال داشته باشد. بدترین نقض ها می تواند به معنای تعطیل شدن یک کسب و کار برای همیشه باشد. بنابراین داشتن یک رویکرد فعال و کامل برای حفاظت از شبکه ضروری است.
در ادامه به مراحل مهم پیاده سازی امنیت در زیر ساخت شبکه اشاره خواهیم کرد.
1- انجام ارزیابی امنیت شبکه
با ارزیابی امنیت شبکه می توان دید واضح تری نسبت به زیرساخت فعلی و نقاط ضعف شبکه پیدا کرد.
ازریابی زیرساخت موجود و آسیب پذیری ها
یک بررسی جامع در مورد معماری و پیکربندی های فعلی تضمین میکند که همه اجزای شبه به روز رسانی شده و تضاد احتمالی در آنها وجود ندارد. همچنین یکی از اساسی ترین مراحل، مدیریت دارایی های شبکه شامل سخت افزارها، بخصوص نرم افزارها و سیستم عامل های مورد استفاده در هر کلاینت را فهرست کرده تا نقاط آسیب پذیر که نیاز به رسیدگی دارند (مانند نرم افزارهای به روز نشده) شناسایی شوند.
ارزیابی سیاست های امنیتی و انطباقی
سیاست ها و رویه های امنیتی موجود باید به دقت تحلیل شوند. سازمانها باید در نظر داشته باشند که هر نقشی در مورد امنیت شبکه از چه استانداردهایی پیروی می کند و همچنین سیاست های امنیتی چگونه اعمال می شوند. این ارزیابی شامل سیاست های سازمان در مورد استفاده از دستگاههای شخصی در محل کار نیز است. علاوه بر این ارزیابی انطباق با تمام مقررات و استانداردهای صنعت قابل اجرا، اهمیت دارد.
2- استقرار یک استراتژی امنیت شبکه قوی
یک استراتژی امنیت شبکه قدرتمند باید از شبکه در برابر دسترسی های احراز هویت نشده، آسیب و سوءاستفاده محفاظت کند.
مشخص کردن اهداف امنیتی
سازمانها باید اهداف مشخصی برای پیاده سازی امنیت در شبکه خود داشته باشند که با ارزشهای سازمان هماهنگ بوده و جنبه های قانونی لازم را در نظر بگیرد. این اهداف باید به چالش ها و خطرات امنیتی اصلی سازمان بپردازند. اهدافی که مشخص، واقع بینانه و قابل اندازه گیری در یک دوره زمانی معین هستند، احتمال دستیابی به آنها بیشتر خواهد بود.
طراحی رویکرد دفاعی عمیق
یک رویکرد دفاعی عمیق مستلزم اجرای چندین لایه از اقدامات امنیتی است که می تواند در برابر طیف وسیعی از تهدیدات از شبکه محفاظت کند، به طوری که در صورت شکست هر لایه، لایه دیگر حفاظت و پشتیبانی را به خوبی ارائه دهد. سیستم های تشخیص نفوذ، رمزنگاری، احراز هویت و فایروالها عناصر مهمی هستند که باید در نظر گرفته شوند.
ایجاد یک خط مشی امنیت شبکه
یکی از اساسی ترین نیازهای سازمان، طراحی یک خط مشی امنیت شبکه کارآمد است که دستورالعملهای امنیتی و همچنین نقشها و مسئولیت های مدیران و کاربران شبکه را مشخص کند. مطمئن شوید که این دستورالعمل دربرگیرنده کنترل های دسترسی مجوز برای منابع مختلف شبکه هم باشد.
این خط مشی همچنین باید رویه های واکنش به حادثه را که برای رسیدگی به تخلفات و نقض ها استفاده می شود شرح دهد و دستورالعمل ها به کل سازمان ابلاغ گردد، به طور فعال اجرا شده و هر از چند گاهی مورد بازبینی قرار گیرد تا آخرین استانداردهای امنیتی در آن لحاظ گردد.
3- بخش بندی شبکه
بخش بندی شبکه می تواند لایه های امنیتی بیشتری ایجاد کند.
درک مفهوم بخش بندی شبکه
تقسیم بندی شبکه مستلزم تقسیم شبکه ها به بخش های جداگانه با دسترسی محدود به یکدیگر است که می تواند تاثیر حملات و نقض ها را کاهش دهد. اگر یک بخش از شبکه سازمان در معرض خطر قرار گیرد، مهاجمان لزوما نمی توانند به بخش های دیگر دسترسی داشته باشند.
شناسایی دارایی های حیاتی و بخش بندی شبکه
قبل از اجرای بخش بندی شبکه، مهمترین دارایی های شبکه باید شناسایی شوند. این دارایی ها می تواند شامل سوابق مالی، اطلاعات شخصی مربوط به کارکنان و مشتریان و مالکیت معنوی باشد. سپس باید آنها را براساس سطح یک ریسک و اهمیت کلی به بخش های مجزا تقسیم کرد و به هریک از آنها سیاست ها و الزامات امنیتی خاص خود را داد.
اعمال کنترل های دسترسی و نظارت
در مرحله بعد، سازمانها باید کنترل های دسترسی مناسب را بین بخش های مختلف اعمال کنند که تعیین می کند چه کسی می تواند به هر یک دسترسی داشته باشد و تحت چه شرایطی دسترسی مجاز است. زمان، نقش کاربر و روش احراز هویت برخی از شرایطی است که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. سپس رویه های نظارت و ممیزی باید برای ثبت ترافیک شبکه و شناسایی رویدادهای غیرمجاز یا مشکوک به کار گرفته شود تا سریعتر به آنها رسیدگی شد.
4- تقویت امنیت محیط شبکه
تقویت امنیت محیط شبکه یکی از عناصر کلیدی در توسعه امنیت زیرساخت شبکه است.
استقرار فایروالهای نسل جدید
با استفاده از فایروالهای پیشرفته می توان بررسی های عمیق بسته ها را انجام داده و از نفوذ با هدف مسدودسازی، حذف ترافیک و حملات مخرب، جلوگیری کرد. فایروالها ممکن است به گونه ای پیکربندی شوند که ترافیک ورودی و خروجی را طبق قوانین از پیش تعریف شده فیلتر کنند. برای مثال، برنامه ها یا پورت های خاص می‌توانند تحت شرایط خاصی رد شوند.
پیاده سازی شبکه های خصوصی مجازی (VPN)
شبکه های خصوصی مجازی یا VPN ها، اتصالات امن و رمزگذاری شده را برای دسترسی از راه دور و همچنین ارتباط بین سایت ها فراهم می کنند. اقدامات احراز هویت قوی و کنترل های دسترسی آنها امنیت خوبی را فراهم می کند.
امن سازی شبکه های بی سیم
نقاط دسترسی بی‌سیم باید با استفاده از پروتکلهای رمزگذاری قوی مانند WPA3 و WPA2 پیکربندی شوند تا از دسترسی یا رمزگشایی اشخاص غیرمجاز به داده‌های سازمان جلوگیری شود. در همین حال، اقداماتی مانند جداسازی شبکه و فیلتر MAC با محدود کردن دستگاههایی که قادر به اتصال به شبکه هستند، امنیت شبکه بی سیم را افزایش می دهد.
استقرار راهکارهای حفاظت از اندپوینتها
حفاظت از اندپوینت ها مجموعه ای از شیوه ها و فناوری ها است که از هر دستگاه متصل به شبکه در برابر فعالیت‌های مخرب مانند بدافزار، باج‌افزار و سایر اشکال حملات سایبری محافظت میکند. این کار را با استفاده از ابزارهای امنیتی پیشرفته ای انجام می دهد که بر هر نقطه ورودی را با کمک راه حل هایی مانند پلتفرم های محافظت از اندپوینتها، نظارت داشته و آنها را امن می کند.
5-استقرار کنترلهای قوی برای احراز هویت و مدیریت دسترسی
استفاده از ابزارهای احراز هویت قوی و کنترل های دسترسی، امنیت شبکه را با پیشگیری از دسترسی احراز هویت نشده و حفاظت از داده های حساس، تقویت می کند.
اجرای سیاست های رمز عبور قوی
اولین خط دفاعی در برابر حملاتی مثل brute force و سرقت اطلاعات، اجرای یک سیاست رمز عبور قوی است. ضروری است که همه کاربران اهمیت ایجاد رمزهای عبور منحصر به فرد و قوی برای هر حساب کاربری مورد استفاده خود را درک کنند و از رمزهای عبور قابل پیش بینی، ساده و رایج اجتناب کنند. رمزهای عبور باید تحت شرایط و با پیچیدگیهایی نظیر استفاده از کاراکترهای خاص بوده و از کاربران خواسته شود تا رمزهای عبور خود را به طور منظم به‌روزرسانی کنند.
پیاده سازی احراز هویت چند عاملی (MFA)
احراز هویت چند عاملی (MFA) ابزار ارزشمند دیگری برای بهبود احراز هویت و امنیت کاربر است. این روش هویت کاربران را با ارائه شرایط خاصی، تأیید میکند. معمولاً از آنها می‌خواهد چیزی را که می‌دانند، مانند رمز عبور، همراه با چیزی که به آن دسترسی دارند، مانند کد ارسال شده به تلفن یا اثر انگشت خود ارائه دهند، که دسترسی مهاجم را به یک حساب دشوارتر میکند.
کنترل های دسترسی مبتنی بر نقش (RBAC)
کنترل های دسترسی مبتنی بر نقش یا RBAC مستلزم تخصیص مجوزهای کاربر بر اساس مسئولیت ها و نقش های آنها در سازمان است. این کار تضمین می کند که هر کاربر فقط می تواند به عملکردها و منابع مورد نیاز برای انجام وظایف خود دسترسی داشته باشد (که به عنوان اصل حداقل امتیاز شناخته می شود). حقوق دسترسی باید به طور منظم بررسی و به روز شود تا مطمئن باشید که مسئولیت های فعلی هر کاربر را منعکس می کند.
6- نظارت و پاسخ به رخداد
اگرچه تلاش قابل توجهی برای راه اندازی زیرساخت شبکه انجام می شود اما امنیت شبکه مناسب، کاری یکباره نیست. در عوض نیاز به هوشیاری و به روز رسانی منظم دارد.
پیاده سازی سیستمهای مانیتورینگ شبکه و تشخیص نفوذ (IDS)
سیستمهای مانیتورینگ شبکه و تشخیص نفوذ (IDS) می‌توانند نظارت مستمری برای فعالیت‌های مشکوک و مسائل امنیتی بالقوه مانند دسترسی غیرمجاز، حملات DoS و آلودگی‌های بدافزاری فراهم کنند تا بتوان آنها را بررسی و رسیدگی کرد.
ایجاد یک طرح واکنش به حادثه
سازمانها باید دستورالعملی داشته باشند و در آن مراحلی را که در صورت بروز نقض امنیتی دنبال می‌شود، تشریح کند. این دستورالعمل می تواند شامل شناسایی دامنه و تأثیر حادثه، مهار تهدید، حذف آن و بازگرداندن عملیات عادی باشد. همچنین باید مسئولیت های هر یک از اعضای تیم واکنش به حادثه را مشخص کند، مانند اینکه چه کسی وظیفه تصمیم گیری، ارتباط و تشدید را بر عهده دارد.
انجام بررسیهای امنیتی منظم و تست نفوذ
بررسی های امنیتی منظم و ارزیابی های آسیب پذیری باید برای ارزیابی وضعیت امنیتی فعلی شبکه استفاده شود. تست نفوذ به شناسایی هر گونه ضعف کمک می کند و می تواند به نقص در کنترل های امنیتی فعلی قبل از وقوع حمله یا نقض اشاره کند.
7- آموزش و آگاهی کارمندان و پرسنل سازمان
یک شبکه فقط به اندازه کسانی که به آن دسترسی دارند امن است. کارکنان معمولاً اولین خط دفاعی در برابر نفوذ یا حمله هستند و بنابراین آموزش و آگاهی آنها از اهمیت بالایی برخوردار است.
برنامه های آگاهی امنیتی
برنامه های آگاهی امنیتی می تواند کارکنان را در مورد تهدیدات امنیتی رایج و همچنین بهترین شیوه های مقابله با آنها آگاه کنند. کارکنان باید در مورد موضوعاتی مانند شناسایی و گزارش فعالیت های مشکوک مربوط به افشای رمز عبور و فیشینگ و همچنین حفاظت از داده ها آموزش ببینند. آنها همچنین باید در مورد روشهای گزارش فعالیت های مشکوک آموزش ببینند.
به‌روزرسانی منظم سیاستها و رویه های امنیتی
خط‌مشی ها و رویه های امنیتی باید مرتباً به‌روزرسانی شوند تا منعکس‌کننده آخرین تکنیکهای مورد استفاده توسط مجرمان سایبری و همچنین آخرین مقررات صنعت، مانند NIST و GDPR باشند. این تغییرات و به‌روزرسانی‌ها باید در صورت بروز به کارمندان اطلاع داده شود تا از انطباق یکپارچه اطمینان حاصل شود.
امنیت شبکه و زیرساخت با استفاده از تکنولوژی های پیشرفته
پیاده‌سازی زیرساخت شبکه ایمن نیازمند ارزیابی زیرساخت‌های موجود و ارزیابی سیاست‌های امنیتی فعلی است، بنابراین می‌توان یک استراتژی قوی‌تر ابداع کرد که اهداف مهم امنیتی را تعریف کرده و به آنها رسیدگی کند. بخش بندی شبکه و تقویت امنیت محیطی شبکه، اجزای مهم زیرساخت شبکه ایمن هستند. این یک روند مداوم است که باید به طور منظم بر آن نظارت داشت و آن را بهبود بخشید.
حتی بهترین راهکارهای امن سازی شبکه ممکن است نتواند از هر حمله ای جلوگیری کند، اما می تواند خطرات را به طرز چشمگیری کاهش دهد.
شرکت پانا با افتخار آماده ارائه مشاوره و خدمات جهت حفظ و ارتقا امنیت سازمان شما می باشد. با ما تماس بگیرید.
